Klasyfikacja ACEA
Jeśli żadna z norm wymienionych na etykiecie oleju nie odnosi się bezpośrednio do marki serwisowanego samochodu, możliwość użycia tego produktu sprawdzić trzeba inaczej. W Unii Europejskiej producenci samochodów muszą w książkach obsługi pojazdów podawać nie tylko informacje o wymaganych normach fabrycznych, lecz także o klasie jakości ACEA, zapewniającej właściwą pracę silnika. Klasyfikacja ACEA obowiązuje w Europie od 1996 roku, lecz co kilka lat zmienia swoje wymagania – w miarę rozwoju nowych technologii wprowadzanych przez europejskich producentów samochodów. Aktualnie obowiązuje wersja z 2012 roku – ACEA 2012 European Oil Sequences For Service-Fill Oils, składająca się z trzech przedziałów klas jakości:
Oleje do silników benzynowych i lekko obciążonych silników Diesla w samochodach osobowych i dostawczych. Przedział ten obejmuje cztery klasy w dwóch podgrupach:
a) oleje poprawiające ekonomię zużycia paliwa (mogą być nieodpowiednie dla niektórych silników):
A1/B1 – oleje niższej jakości, oszczędzające paliwo, lepkość HT/HS min. 2,6 mPa*s (dla klas lepkości SAE xW-20), dla pozostałych lepkość HT/HS od 2,9 mPa*s do 3,5 mPa*s;
A5/B5 – oleje najwyższej jakości, oszczędzające paliwo, lepkość HT/HS od 2,9 mPa*s do 3,5 mPa*s;
b) oleje o HT/HS ≥ 3,5 mPa*s chroniące przede wszystkim silniki przed zużyciem:
A3/B3 – oleje średniej jakości, oszczędzające& silnik, lepkość HT/HS ≥ 3,5 mPa*s;
A3/B4 – oleje najwyższej jakości, oszczędzające silnik, lepkość HT/HS ≥ 3,5 mPa*s.
Przy wyborze właściwego oleju należy wziąć pod uwagę, że dla silników najbezpieczniejsze w stosowaniu są oleje o klasie jakości ACEA A3/B4, a silniki benzynowe i diesla są najlepiej chronione i takie oleje w przypadkach wątpliwości powinny być stosowane.
Obecnie większość producentów silników preferuje lepkość HT/HS ≥ 3,5 mPa*s, a producenci olejów w czasie ich blendowania starają się ustawić jej wartość na poziomie około 3,7 mPa*s. Oleje najlepiej chroniące silniki, niezależnie od wysokich obciążeń i temperatur, mają lepkość HT/HS na poziomie nawet 5,34 mPa*s.
Niektórzy producenci (Ford, PSA) maksymalnie preferują oszczędność paliwa, więc zalecają oleje o klasie jakości ACEA A5/B5, mogące dać oszczędność do 2,5% paliwa, ale oleje takie mogą wpływać niekorzystnie na trwałość niektórych typów silników, czyli nie można ich stosować do wszystkich marek.
Oleje do silników benzynowych i lekko obciążonych silników Diesla w samochodach osobowych i dostawczych z systemami oczyszczania spalin. Przedział ten obejmuje cztery klasy w dwóch podgrupach:
a) oleje poprawiające ekonomię zużycia paliwa (mogą być nieodpowiednie dla niektórych silników):
C1 – oleje paliwooszczędne o zawartości popiołu siarczanowego do 0,5 %, HT/HS ≥ 2,9 mPa*s;
C2 – oleje paliwooszczędne o zawartości popiołu siarczanowego do 0,8 %, HT/HS ≥ 2,9 mPa*s;
b) oleje o HT/HS ≥ 3,5 mPa*s, chroniące silniki przed zużyciem:
C3 – oleje o zawartości popiołu siarczanowego do 0,8 %, lepkość HT/HS ≥ 3,5 mPa*s;
C4 – oleje o zawartości popiołu siarczanowego do 0,5 %, lepkość HT/HS ≥ 3,5 mPa*s.
Oleje klas ACEA Cx produkowane z wykorzystaniem technologii niskopopiołowej, tzw. Low SAPS, mają za zadanie chronić filtry cząstek stałych DPF przed trwałym blokowaniem popiołem powstającym podczas spalania niektórych dodatków.
O wyborze klasy ACEA Cx dla oleju Low SAPS decyduje producent konkretnej marki i należy jego zaleceń bezwzględnie przestrzegać.
Oleje do wysokoobciążonych silników Diesla w samochodach ciężarowych i autobusach:
E6, E9 – oleje niskopopiołowe;
E4, E7 – oleje konwencjonalne (wysokopopiołowe).
Klasy ACEA definiują minimalny poziom jakości produktu do samocertyfikacji EELQMS i prezentacji członkom ACEA. ACEA nie certyfikuje olejów oraz nie wydaje licencji lub certyfikatów zgodności. Producenci olejów sami odpowiadają za wszystkie testy olejów i ich oceny zgodnie z uznaną praktyką.
0 komentarzy dodaj komentarz