strona główna Zespoły napędowe Demontaż i montaż sprzęgieł typu SAC
2009-10-28, ostatnia aktualizacja 2009-10-30 09:09

Demontaż i montaż sprzęgieł typu SAC

Zestaw narzędzi specjalnych do montażu sprzęgieł SAC

Fot. LuK

Zestaw narzędzi specjalnych do montażu sprzęgieł SAC

Sprzęgło samonastawne SAC (Self Adjusting Clutch) jest konstrukcją firmy LuK, wyposażoną w mechanizm kompensujący zużycie tarczy sprzęgłowej. Jego obsługa wymaga użycia specjalnych narzędzi serwisowych.

Demontaż sprzęgła SAC w celu wymiany tarczy po osiągnięciu przez nią dopuszczalnego zużycia musi być poprzedzony odłączeniem skrzyni biegów od silnika. Kolejną czynnością jest odkręcenie trzech (rozmieszczonych co 120?) śrub mocujących obudowę sprzęgła do koła zamachowego (1). W ich miejsce wkręca się gwintowane szpilki, wchodzące w skład specjalnego oprzyrządowania serwisowego. Na szpilki nakłada się trójramienny przyrząd dociskowy (2) i mocuje go do nich po wycentrowaniu trzema radełkowanymi nakrętkami. Potem, aby napiąć sprężynę talerzową sprzęgła, trzeba obrócić centralne pokrętło przyrządu (3). Przy napiętej sprężynie należy kolejno: wykręcić pozostałe trzy śruby obudowy, poluzować sprężynę talerzową przyrządem i odkręcić nakrętki trzpieni, by zdjąć z nich przyrząd dociskowy. Po wykręceniu szpilek zdejmuje się docisk i równocześnie wyjmuje się tarczę sprzęgłową.

Budowa sprzęgła SAC: 1. obudowa, 2. pierścień samoregulacji (klinowy), 3. sprężyna dociskająca, 4. sprężyna talerzowa, 5. sprężyna czujnikowa, 6 i 7. trzpienie prowadzące, 8. łącznik sprężysty, 9. płyta dociskowa, 10. tarcza sprzęgłowa

Rys.: Budowa sprzęgła SAC: 1. obudowa, 2. pierścień samoregulacji (klinowy), 3. sprężyna dociskająca, 4. sprężyna talerzowa,
5. sprężyna czujnikowa, 6 i 7. trzpienie prowadzące, 8. łącznik sprężysty, 9. płyta dociskowa, 10. tarcza sprzęgłowa

Zasada i efekt działania SAC

Nie można przeprowadzać demontażu i ponownego montażu bez użycia montażowego przyrządu, ponieważ powoduje to niepożądany obrót pierścienia regulacyjnego z klinami dystansowymi (dostosowującego skok docisku do stanu okładzin tarczy sprzęgłowej). Wadliwe ustawienie klinów może być także przyczyną skrzywienia obudowy sprzęgła.

Montaż rozpoczyna się podobnie, jak przy sprzęgle tradycyjnym, od osadzenia nowej tarczy na trzpieniu centrującym, który należy wprowadzić następnie do łożyska umieszczonego w tylnym czopie wału korbowego (4). Kolejną operacją jest założenie obudowy wraz z dociskiem i wstępne jej umocowanie luźno wkręconymi (co 120?), gwintowanymi szpilkami z zestawu montażowego. Szpilki wymagają wówczas ostatecznego dokręcenia kluczem płaskim (5), by można było na nich osadzić i wycentrować montażowy przyrząd dociskowy oraz zamocować go trzema radełkowanymi nakrętkami (6). Oś przyrządu powinna przebiegać w równej odległości od wszystkich szpilek i dokładnie prostopadle w stosunku do płaszczyzny ciernej koła zamachowego.

Rys.: Zasada i efekt działania

Przy takim ustawieniu wszystkich elementów można już centralnym pokrętłem przyrządu napiąć sprężynę talerzową docisku i przykręcić jego korpus trzema śrubami do koła zamachowego, z zastosowaniem zalecanego momentu dokręcania. Później wystarczy już tylko zdemontować całe oprzyrządowanie pomocnicze (kolejno: nakrętki radełkowane, przyrząd trójramienny, szpilki, trzpień centrujący tarczę) i wkręcić kluczem dynamometrycznym pozostałe śruby obudowy, by móc przystąpić do ponownego połączenia silnika ze skrzynią biegów.

Kolejne fazy demontażu i ponownego montażu sprzęgła SAC (opisy w tekście)

Rys.: Kolejne fazy demontażu i ponownego montażu sprzęgła SAC (opisy w tekście)



Krzysztof Kunstler
Dyrektor Automotive Aftermarket Schaeffler Polska Sp. z o.o.


 

Wasi dostawcy

Podobne

Polecane


ver. 2023#2