Fot. Launch

Rozwiązania konstrukcyjne współczesnych podnośników warsztatowych różnią się głównie pod względem rodzaju zastosowanego w nich napędu oraz układu kinematycznego elementów nośnych.

Zobacz także:

Podnośniki samochodowe (cz. I)

Podnośniki samochodowe (cz. II)

Podnośniki samochodowe (cz. IV)

Napędy, czyli źródła siły unoszącej pojazdy, można najogólniej podzielić na ręczne i zmechanizowane. Pierwsze z nich pełnią w warsztatach najwyżej funkcje pomocnicze, gdyż mogą być stosowane wyłącznie do unoszenia tylko części pojazdu (jednego koła, jednej osi lub jednej strony). Podnoszenie całych pojazdów wymaga natomiast zastosowania sprzętu zmechanizowanego, czyli któregoś z następujących wariantów wykorzystania energii elektrycznej:

• elektromechanicznego;
• elektrohydraulicznego;
• elektropneumatycznego.

W każdej z tych grup występują typowe rozwiązania różniące się kinematyką konstrukcji nośnej. I tak wśród podnośników z napędem mechanicznym wyróżniamy odmiany:

• z pionowymi śrubami podnoszącymi, współpracującymi z podestami lub wysięgnikami ramieniowymi;
• z śrubami o zmiennym ustawieniu, współpracującymi z nożycowym układem wsporników podnoszących podesty;
• z cięgnami linowymi nawijanymi na kołowroty i podnoszącymi podesty.

Podnośniki elektrohydrauliczne i elektropneumatyczne mają odpowiednie siłowniki umieszczone w:

• pionowych kolumnach współpracujących z podstawami najazdowymi, podporami płytowymi lub wysięgnikami ramieniowymi;
• w równoległobokach nożycowej konstrukcji nośnej;
• w podstawach urządzeń, gdzie współpracują z cięgnami linowymi lub łańcuchowymi łączącymi je z ruchomym ramieniem podnoszącym.

W podnośnikach elektromechanicznych stosowana jest zasada działania maszyn prostych: dźwigni w postaci kół zębatych i kołowrotów oraz równi pochyłych w postaci mechanizmów śrubowych. W konstrukcjach tego typu wykorzystuje się zjawisko zwielokrotnienia siły kosztem drogi, na której ona działa, przy zachowaniu niezmiennej wartości wykonywanej pracy.

Podnośniki dwukolumnowe

Zasada działania podnośników elektrohydraulicznych opiera się na prawie Pascala, zgodnie z którym ciśnienie cieczy jest jednakowe w całej swej objętości, dzięki czemu siła przyłożona do małego tłoka pompy elektrohydraulicznej powoduje wzrost ciśnienia cieczy w całym układzie, co powoduje, że działając na powierzchnię tłoka siłownika, unosi go z siłą o tyle razy większą, ile razy powierzchnia tłoka siłownika jest większa od powierzchni tłoka pompy hydraulicznej. Podnośniki warsztatowe z napędem elektrohydraulicznym mogą posiadać siłowniki hydrauliczne z pojedynczymi lub wieloczłonowymi tłokami. Ciśnienie płynu (oleju) hydraulicznego wytwarzane jest przez pompę elektryczną z odpowiednimi zaworami sterującymi.

Podnośniki elektropneumatyczne działają na podobnej zasadzie, co konstrukcje elektrohydrauliczne, z tą jednak różnicą, że zamiast płynu hydraulicznego (cieczy) czynnikiem roboczym jest gaz (sprężone powietrze). Zamiast pompy hydraulicznej do wytworzenia ciśnienia gazu wykorzystywana jest sprężarka pneumatyczna. Właściwe ciśnienie gazu uzyskiwane jest dzięki wykorzystaniu odpowiedniego sterowania elektrycznego.

Tweet

Andrzej Kowalewski
Prezes zarządu Launch Polska sp. z o.o.