Fot. Bosch

Pomiary ciśnień referencyjnych

Pierwszy etap badania przeprowadza się przy wyłączonej klimatyzacji i silniku w pojeździe co najmniej po 5 minutach od ich unieruchomienia. Urządzenie do serwisowania klimatyzacji musi być oczywiście podłączone do instalacji w samochodzie. Przy temperaturze zewnętrznej około 20°C wartość ciśnienia w obu sekcjach obiegu czynnika chłodniczego powinna się zawierać w zakresie od 3 do 6 barów.

Następny pomiar wykonuje się w analogiczny sposób przy pracującym silniku i klimatyzacji w pojeździe (co najmniej po 5 minutach od jej włączenia). Przy temperaturze zewnętrznej ok. 20°C ciśnienie powinno wynosić odpowiednio:

• w instalacji ze sprężarką o zmiennej pojemności skokowej 1,5–2,5 bara w części niskociśnieniowej i 7–15 barów w części wysokociśnieniowej;
• w instalacji ze sprężarką o stałej pojemności skokowej 0,5–3,5 bara w części niskociśnieniowej i 14–18 barów w części wysokociśnieniowej.

Temperatura powietrza nadmuchiwanego do kabiny powinna utrzymywać się w zakresie od 2° do 10°C. Obie uwzględnione tu odmiany konstrukcyjne różnią się tym, że sprężarka o zmiennej pojemności napędzana jest przez sprzęgło elektromagnetyczne lub bez pośrednictwa sprzęgła w sposób ciągły, a sprężarka o stałej pojemności jest napędzana przez sprzęgło elektromagnetyczne tylko okresowo.

Stan filtra kabinowego (1) sprawdza się organoleptycznie, temperatury mierzy termometrami (2), ciśnienia – manometrami stacji serwisowej (3), a tester KTS (4) kontroluje elektronikę systemu

Dokładne wartości mierzonych ciśnień i temperatur nawiewu zależą od aktualnej temperatury zewnętrznej zgodnie z załączonymi wykresami.

Tweet

Grzegorz Dąbrowski
Diagnostyka samochodowa, Robert Bosch